.

19.5.09

Lo que hay que aguantar!



Poco. Voy muy poco al médico, por un lado porque no me encuentro mal, por el otro porque más vale quedarse en casa que acercarse al ambulatorio en según qué ocasiones.

Hoy no he tenido más remedio... y por si no quería caldo, he tenido en total unas tres horas de él... tres cuartos por la mañana y dos horas y cuarto por la tarde. De la tarde no hay mucho que hablar: tendinitis (como sospechaba), media pierna vendada, diclofenaco durante diez días y reposo absoluto siete días.

De la mañana diría que sería mejor no hablar, pero me es imposible evitarlo: hoy me han tocado los ovarios literal y metafóricamente. La literal me ha hecho daño, por más que la puñetera ginecóloga me diga "esto no hace daño si no, no podríamos hacérselo a las embarazadas".. amos hombre, no me jodas (sic)!!!! Igual si fueran sutiles no dolerían, pero es que lo meten a dolor... y ya ni os cuento cuando descubre que algo no va bien y se dedica a apretar (intuyo que para verlo mejor) y a remenar como si nada... pero mujer!!!! Que no estás batiendo huevos!!!!! (dios, hoy todas mis expresiones son poco afortunadas). Os juro que por un momento me habría gustado que pasara como cuando te golpean en la rodilla para ver tus reflejos pero aplicado al tema ginecológico: que te acercas demasiado mal a mis ovarios? uy!! se me ha disparado automáticamente la pierna y te he dado una ligera patadita... no, no caerá la breva, pero que ganas señoras!!!

El momento del diagnóstico no me ha asustado, de momento: mis ovarios por lo que parece van más lentos de lo que tendrían que ir para mi edad.. pero bueno, pobres, toda la vida escuchando que no quiero tener hijos biológicos tenía que afectarles de alguna manera y van a su ritmo...

Mi cabreo, de hecho, viene de cuando una vez vestida me dice que me va a mandar una analítica hormonal y me suelta como si nada: "no te la mandé antes?" a lo que le respondo que no, que sólo me mandó la eco, "ah, bueno... pero ni siquiera tenía apuntado que te había mandado una ecografía, me la debiste pedir a última hora". ¿Que yo te pedí una eco???????? ¿Que yo te pedí una eco a última hora??. "No, me la pidió usted al final de la visita". Como si lloviera, ella no tiene la culpa...

Lo que más me jodé es que en la visita de hace un mes y algo me dejaron como tonta perdida por no enterarme de nada, como un putón verbenero (aún no sé bien por qué) y tanto más... y con esto me ha demostrado que las que estaban atontadas eran ellas dos, tan atontadas que ni se le ocurrió apuntar lo que me había pedido en mi historial. Menos mal que sólo era una prueba y no un resultado, aunque no me tranquiliza saber que son ellas las que me han de llamar si mi citología no sale bien... a saber dónde la meterán!

Y por si tenía dudas de su capacidad me dió más pruebas: no pudo programarme la analítica y me pidió que volviera por la tarde entre las 15:30y las 16:00... allí me tenéis, esperando delante de la consulta de ecografías durante más de 20 minutos, sin poder picar a la puerta porque hay un cartelito que amablemente te pone "no pique a la puerta" y otro que dice "no te quejes de la demora, la próxima vez puedes ser tu la causante", para que cuando por fin decidieron salir (no había ninguna paciente dentro) me dijeran que no era allí donde tenía que ir, sino a ginecología...

Renegaría, pero para qué! Puedo desahogarme aquí, pero es difícil explicar cómo me siento... Como mujer me siento rara, muy rara... por un lado tu cuerpo pasa a ser una especie de recipiente con el que pueden hacer lo que les de la gana, por otro lado la culpa de cualquier error la tienes tú, no ellos... Yo puedo asumir sin problemas mis errores, también puedo asumir que todos tenemos malos días, pero lo que no puedo aguantar es que se laven las manos como si nada.

Por lo que veo aún me queda bastante por aguantar... tras la analítica tocará que me digan cuáles son los resultados de todo esto y que tratamiento tendré que seguir... lástima que no me pueda llevar mi doctora habitual, aunque a poco que pueda intentaré que lo haga. Ella sí es una buena profesional, me lo ha demostrado con creces y se lo agradezco. Algunos parece que olvidan que al médico raramente se va con gusto a no ser que seas un hipocondríaco..

8 comentaris:

Anònim ha dit...

Ja ho saps noia, quan els metges et diuen "no, no te dolerá, sólo molesta un poquito", ja pots començar a tremolar...

ysanney ha dit...

Por el tema de tener o no hijos propios, traquila.
A mi me detectaron desde muy jovencita que tengo "ovarios bagos", y ya ves que tengo dos peques.
Y sin reproducción asistida ni nada.
Lo de la analítica el lo primero que te mandan para diagnosticarte lo que a mi.
Y ahora a lo que importa, como va tu pierna?
Te duele mucho?
Te estás portando bien?
Cuídate!
Bsitos!

Sònia... no tan fiera... ha dit...

Miki, totalment d'acord... fa por..

Sònia... no tan fiera... ha dit...

Ysanne a mi lo de los hijos de verdad que no me importa, no me interesa parir... me preocupa más las consecuencias que puede traerme para la salud, porque no sé bien bien si va por lo de que son vagos o por la premenopausia... miedo me da!!!

Del pie... voy fatal.. me duele muchísimo y eso que me estoy comportando!!! Pero bueno, ya veremos...

Naida ha dit...

Se que no me debería reir con esto pero es que eres la bomba escribiendo...siento que estés pasando todo esto..nena vaya temporadita!! Deberías planear la venganza (cuando te hayan dado las pruebas claro...)

Mauks

Sònia... no tan fiera... ha dit...

No, si yo también me reiría... y me reiré en cuanto se me pase el cabreo con la metemano..

Mi temporadita está siendo de aupa, pero bueno, tengo muy buenos momentos también!!!

Muakssssss

Amina ha dit...

Quina llàstima que hi hagi professionals d'aquesta manera. és la nostra intimitat i la tracten com si fossin pomes. Espero que puguis recuperar la teva doctora de sempre. No et preocupis. Totes les proves sortiran bé.

Sònia... no tan fiera... ha dit...

Bé.. ho anirem veient... espero que sí...